Mış Gibi Yapmak Gerçeğe Dönüşür mü?

Hiç rol yapıyormuş gibi hissettiğin oldu mu? Mesela aslında keyfin yokken gülümsediğin, içten içe kaygılıyken güçlü görünmeye çalıştığın… İşte tam da burada beynimizin ilginç bir özelliği devreye giriyor: O, rol yaptığını anlayamıyor.

Sen gülümsediğinde ya da dik durduğunda beynin “Demek ki gerçekten mutlu, demek ki gerçekten özgüvenli” diye kaydediyor. Yani “mış gibi” yaptığın şey, bir süre sonra senin gerçeğin olmaya başlıyor.

Beynin Kandırılmaya Açık Bir Tarafı Var

Normalde biz hep şöyle sanıyoruz: Önce hissederim, sonra davranırım. Mutluysam gülerim, güvenliysem dik dururum. Ama aslında bunun tersi de işliyor:

• Sen gülümsemeye başlarsın → beynin serotonin/dopamin salgılar → gerçekten mutlu hissedersin.

• Sen dik durursun, sesini net çıkarırsın → beynin “özgüvenli biri” olduğuna ikna olur.

• Sen hareket edersin → zihnin “demek ki motiveyim” der.

Rol gibi başlayan şey, beynin gözünde yeni bir gerçeklik oluyor.

“Mış Gibi”den “Gerçek”e

Bunu sahte bir maske takmak gibi düşünme. Daha çok beynine yeni bir senaryoyu tanıtmak gibi. Tekrar ettikçe de o senaryo gerçek oluyor.

• Çok gülümseyen biri, zamanla gerçekten daha neşeli hissediyor.

• Sürekli “özgüvenli” davranan biri, özgüveni içselleştiriyor.

• Küçük küçük adım atan biri, kendini gerçekten disiplinli biri olarak görüyor.

Kısacası: Davranış, duyguyu doğuruyor.

Sen de Deneyebilirsin

• Sabah aynada kendine bir gülümse. İçinden gelmese bile farkı hissedeceksin.

• Omuzlarını dik tut. “Güçlü duruyorum” dediğinde beynin sana inanacak.

• Kararlı davran. Başta oyun gibi gelebilir ama bir süre sonra doğal hâlin olacak.

Benim Çıkardığım Ders

Şunu fark ettim: Hayatta bazen hisleri beklemek yerine davranıştan başlamak gerekiyor. Hisler çoğu zaman arkadan geliyor. Yani “mış gibi yapmak” aslında sahte değil, yeni bir senin ilk adımı.